Shanghai, Hong Kong, het Zuiden en afscheid nemen van Beijing.

Blog 1: Mijn eerste weken in China, september - oktober: lees je hier.
Blog 2: Live like a loca, november: lees je hier.
Blog 3: Terracottaleger & Xi'an, december: lees je hier
Blog 4: Shanghai, Hong Kong, het zuiden en afscheid nemen van Beijing, lees je hieronder!

Hi allemaal!
We zijn alweer halverwege januari wat betekent dat ik mijn Chinese diploma in de pocket heb en ik deze vierde blog zit te schrijven op het tropische eiland, Hainan, aan de Zuid-Chinese zee. De tijd is voorbijgevlogen en ik heb nog veel gezien van China, voordat ik het weet zal ik straks weer op Nederlandse bodem staan.

Even een korte terugblik op december, in het begin van de maand vierde ik met de groep Sinterklaas, we hadden allemaal gedichten en cadeautjes gemaakt wat ontzettend gezellig was geweest. Het weekend erna ging ik naar Shanghai en Disneyland Shanghai met Denice, een mooie stad waar ik zeker nog een keer terug naartoe wil. Verder vermaakte ik mij ook nog goed in Beijing, zo ging ik naar het Capitool museum, het Olympisch Park van 2008, maakte ik mijn deadlines af, dronken we cocktails in het hoogste gebouw van Beijing, was ik met Lorena een dagje op bezoek bij een Chinees gezin in Beijing, at ik Pekingeend en ging ik tenslotte naar Hong Kong tijdens de kerstdagen.

De kou lieten we achter in Beijing, en met zo’n 23 graden vermaakten Laurien en ik ons prima in Hong Kong, echt even een vakantiegevoel tussen de deadlines en schoollessen door. Na onze vlucht gingen we naar ons hostel waar we met 10 man in één kamer sliepen ook al betaalden we in dit kerstweekend echt de hoofdprijs… Desalniettemin was het meteen al gezellig en stonden we al vrij snel met een grote groep op de rooftopbar te kijken naar de prachtige skyline. Vervolgens gingen we met zijn allen uit en omdat het zulk lekker weer was kon je gewoon buiten staan in de barstreet. Wel merk je meteen dat je niet meer in ‘’China’’ bent, het is hier meer westers en ook niet zo strikt als in Beijing. Zo werd Laurien haar mobiel uit mijn tasje gestolen op wondere wijze, wat we niet hadden verwacht maar blijkbaar in HK vaker voorkomt (in Beijing zal dat nooit gebeuren omdat overal de camera's op je neus staan + iedereen is bang voor de consequenties van de overheid/ politie). Hong Kong bestaat uit 200 eilanden, de andere dagen gingen we naar de Victoria Peak, aten we DimSum en heel veel verschillende visgerechten aangezien we nu aan de zee zaten, ook gingen we naar Lamma Island met de ferry en naar Lantau Island. Met eerste kerstdag aten we op de 30ste verdieping van een heel mooi gebouw op Hong Kong Island, het kerstmenu bestond uit 6 verschillende gangen met bijpassende wijn. We trakteerden onszelf even op een mooi kerstdiner, nu voelde het toch nog echt een beetje als kerst! Tweede kerstdag hadden we ons diner in het vliegtuig, wat eigenlijk ook een hele grappige ervaring was. Na een paar dagen thuis in Beijing was het alweer oud& nieuw. Met de hele groep van 17 man hadden we een etentje en gingen we uit in de club, ONETHIRD. Daarna, in de eerste week van het nieuwe jaar, hadden we tentamens van Chinees, schrijven en een mondeling, en sloot ik met de meiden het studiejaar af met een bezoekje aan een tapasrestaurant en deden we voor de laatste keer met zijn allen Karaoke (KTV)!

De week zat erop en het was tijd om gedag te zeggen en te vertrekken uit de dormitory van mijn campus. Mijn reis begon met 2 dagen in Pingyao met Lorena en Joost. Gelukkig dat ik met hen was aangezien mijn bankpas was ingeslikt door de bankautomaat in Beijing. Vervolgens kon ik hem niet meer ophalen de volgende ochtend omdat mijn ticket op dezelfde tijd was als dat de bank openging. Erg onhandige timing en stressvol aangezien de code van mijn reserve pas ook niet werkte en de bank in Nederland niks voor mij kon doen, maar gelukkig kon ik het met Lorena en Joost uiteindelijk oplossen… Aangekomen in Pingyao was het zo’n -10 graden. Ik ging hierna in mijn eentje doorreizen naar het zuiden van China waardoor ik niet helemaal goed gekleed was voor deze plotselinge kou en harde wind. Desondanks was het een hartstikke schattig stadje met dit winterse weer. Na twee dagen gingen we door naar Xi’an waar ik Lorena en Joost gedag zei en ik op het vliegtuig stapte naar Guilin, in de provincie Guanxi wat zo’n 2,5 uur vliegen is. Guilin is voor mij een korte tussenstop van 1,5e dag, ik fiets hier wat rond langs de Lijiang rivier en op het grote dakterras van mijn hostel kon ik even bijkomen in de zon na dit drukke halfjaar.

De volgende dag vertrok ik voor twee dagen naar Xingping en daarna ging ik twee dagen naar Yangshuo, wat beiden ook aan de Lijiang rivier ligt. In Yangshuo spreek ik af met Laurien en Ciaran, twee vrienden van mijn vriendengroep in Beijing. We gaan met zijn drieën een mountainbike route doen. Het is een prachtige omgeving, deze omgeving staat bekend om zijn Karstgebergte en is het bekendste natuurgebied van China. Onderweg stoppen we een aantal keer en eten we aardbeien bij een boer en rijst uit een bamboestronk. Een paar uur verder fietsten we per ongeluk net de verkeerde kant op waardoor we langs een dorpje bestaande uit 20 huisjes fietsten. Er werd een soort buurt BBQ gehouden, en tijdens dat we langs fietsten zagen we alle drie tegelijk dat het BBQ vlees toch van een ander dier afkwam dan we hadden gedacht… namelijk, een hond. Opgedroogd was die al waardoor we het heel goed konden zien. Vervolgens werd de hond in een plastic bak gedaan waar er nog twee anderen inzaten. Wij stonden met onze mond vol tanden een eindje verderop, maar omdat we verkeerd waren gefietst moesten we dit stukje weer terug en daarna waren we in 2 minuten weer op het goede pad. We waren zo te zien wel echt in het ‘’traditionele’’ China beland, wat eigenlijk best bijzonder is met alle toerisme overal. De route vervolgde zich daarna en stopte bij de rivier, wat betekent dat we met de mountainbike over moeten steken. We werden geholpen door een oud Chinees echtpaar. Onze fietsen werden op een bamboevlot gelegd en zelf moesten wij er ook bij, vervolgens werden we naar de overkant gebracht. Zij brengen het vlot naar voren door zich af te zetten in het water met een hele lange bamboestok. Een hele ervaring dus!

De volgende dag nam ik afscheid van Laurien en Ciaran, want ook hun ging ik nu niet meer zien. Ik had daarna nog een dag in Yangshuo en de volgende dag ging mijn vlucht naar Sanya, Hainan, het ‘’Hawaï'' van China aan de Zuid-Chinese zee. Het was nog zo’n 3 uur vliegen, naar het aller zuidelijkste puntje van China, het ligt ter hoogte halverwege Vietnam. Ik verbleef hier in een heel leuk hostel waar we elke avond biertjes dronken met iedereen en ik veel Chinezen en een paar internationale vrienden maakte. Met de Chinezen kon ik maar moeilijk communiceren maar het was allemaal eigenlijk super gezellig ook al konden we elkaar vaak niet helemaal verstaan! Verder bestonden deze vier dagen op het eiland uit, strand, kokosnoten, tropisch fruit en niks doen. Echt even bijkomen met dit warme weer én proberen bij te kleuren, aangezien ik net zo wit als de Chinezen in Beijing was.

Op zaterdagavond vertrok mijn vlucht terug naar Beijing, wat betekende dat het avontuur van de afgelopen 5 maanden er toch echt bijna opzat. Ik ben heel erg blij dat ik toentertijd heb gekozen om naar China te gaan. Het was echt niet altijd makkelijk omdat je 9 van de 10 keer problemen hebt met communiceren, en écht niemand Engels spreekt. Maar naast de taalbarrière moet je je ook maar aanpassen aan de cultuur. Waar ik heel vaak dacht, ‘’dit zouden wij nooit zo doen in Europa, of dit is asociaal gedrag’’, dan was het voor hun heel normaal. Ook werd ik niet altijd overal geholpen omdat ze aan mijn uiterlijk zagen dat ik westers was en dus niet de taal sprak. Hiernaast zijn de Chinezen in Beijing het minst ‘’aardig’’ van heel China, werd ons verteld en merkte we dit door de maanden heen ook meer en meer. Je moest hard zijn net zoals zij waren om in deze grote stad te kunnen leven. Al met al leerde ik veel, ging ik veel naar school voor Chinees, leerde ik over de cultuur en moest ik mij aanpassen, zag ik hoe (corrupt) de overheid/ politie omging met situaties, waren er altijd miljoenen mensen om je heen in elke stad waar je kwam en was elke situatie weer anders. Na al deze maanden hou ik van de mensen in Beijing, en de stad en alles wat erbij kwam kijken. Ik ga het zeker missen, want het was een geweldig halfjaar!

Nu ben ik niet meer 8000km van huis maar weer terug in Nederland en wil ik iedereen bedanken die mijn blogs las en de moeite nam om mij te berichten, of het nu was via mijn blog of via andere wegen. Ik geniet nog even na van alles en wie weet komt er ooit weer een vervolg verhaal over nieuwe avonturen op een volgend continent! 谢谢 !

• Alle foto's bij deze blog en de afgelopen maanden: http://sannevsoelen.reislogger.nl/foto
• Mijn eerdere reisverhalen worden rechts bovenaan aangegeven bij 'laatste reisverhalen'.